Vroege stadia

Markku en ik deelden, vanaf het moment dat we elkaar ont­moet­ten, een drive om de huidige benader­ing van de men­sheid tot de realiteit te veran­deren. We zagen te veel de wereld gebruiken als een bron van per­soon­lijke of col­lec­tieve rijk­dom en plezier en te weinig bij te dra­gen aan deze com­plexe en fragiele pla­neet waarmee we leven. We zagen ook hoe moeil­ijk het was om dat diepge­wortelde gedrag en geloof van de wereld als dien­stver­lener te veran­deren. Laat staan de strijd om te over­leven, die de sociale onbal­ans voor veel mensen heeft gefab­riceerd. Het is hartver­scheurend om te leven in een tijd waarin het uit­ster­ven van een soort veel min­der belan­grijk is dan het leven van een beroemd­heid of de intro­duc­tie van een nieuwe auto.

Denk geen moment dat we ide­al­is­ten zijn of dat we zelf geen last hebben van de diepge­wortelde cul­turele gewoonte om de wereld als vanzelf­sprek­end te beschouwen. We zijn en zijn veel te veel betrokken geweest bij de wereld en mensen overal om het ideaal na te streven. En we weten hoeveel het kost om van de ene staat van zijn naar de andere te komen, zowel per­soon­lijk als soci­aal. Maar toch zagen we mensen worste­len, andere soorten lij­den en een pla­neet kre­unen onder het juk van ons welz­ijn en we voelden de roeping om daar iets aan te doen.

Ons werk aan dit project begon, zon­der te besef­fen dat het hier­toe zou lei­den, toen Markku me vroeg een stuk te schri­jven over het ver­schil tussen sta­tis­che en dynamis­che infor­matie. Een onder­w­erp dat we in ons werk con­stant tegenkwa­men, maar niet uit­ge­breid genoeg om er iets mee te kun­nen doen. Ik heb geen erg goed artikel geschreven omdat ik ver­strikt raakte in iets dat met het onder­w­erp te maken had maar op dat moment niet erg duidelijk voor me was. Ik moest het langer bestud­eren om te begri­jpen wat het was. Met de hulp van Maslow, Argyris, HusserI en Nabud­ere begon ik het ver­band op te merken tussen onze basis­be­hoeften en dri­jfv­eren en de neig­ing om het leven zelf te beheersen, struc­tur­eren, sys­tem­a­tis­eren en te intel­lec­tu­alis­eren. Onder de focus op en het gebruik van sta­tis­che infor­matie was een duidelijke reeks dri­jfv­eren actief die zijn doel alleen kon­den bereiken in een wereld die door ons wordt gecon­troleerd met als enig doel om aan onze behoeften te voldoen.

Als je je erop con­cen­treert, kun je zien dat we liever de infor­matie gebruiken, passend bij onze over­tuigin­gen gevormd door onze basis­be­hoeften, en we doen heel weinig met infor­matie die niet past in de basisbehoeften.

Zelfs met de grotere gevol­gen van onze lev­ensstijl, wer­den bijna alle acties onder­nomen bin­nen het spec­trum van basis­be­hoefte­n­ac­tiviteiten. Ongeacht het feit dat activiteiten van het soort basis­be­hoeften in de eerste plaats de grotere prob­le­men had­den veroorza­akt. Ik kon ook zien dat dit geen welover­wogen, bewuste han­del­wi­jze was, maar gewoon, uit eigen­be­lang en moeit­eloos. In die zin kun­nen onvervulde of oneven­wichtige BN-chauf­feurs op de lange ter­mijn mee­do­gen­loos en destruc­tief zijn, sim­pel­weg omdat ze zo vakkundig effec­tief zijn op de korte termijn.

Maar als ons huidige geloof­ssys­teem ons com­pe­ten­ties en vaardighe­den heeft gegeven die een sit­u­atie creëren die het tegen­overgestelde is van hun doel van­wege het onver­mo­gen om hun impact op de lange ter­mijn te begri­jpen, wordt het achter­haald. We hebben nieuwe over­tuigin­gen en vaardighe­den nodig. De meta­mor­fose klopt al aan onze deur: we moeten een heel nieuw wereld­beeld en vaardighe­den ont­gren­de­len en leren om de huidige uitdag­ing aan te kunnen.

Ik probeerde die eerste obser­vaties en gedachten samen te vat­ten in een eerste, zeer onvolledig en niet-over­tu­igend dia­gram (zie onder­ste pag­ina) en ik merkte dat dit veel te groot en te com­plex was om te begri­jpen en te begri­jpen voor één per­soon. Eén ding werd echter heel duidelijk, de bedoel­ing van elke actie in de nieuwe skillset is gebaseerd op de vraag: wat, hoe of waarom kan ik bij­dra­gen? Het is als een Coper­ni­caanse rev­o­lu­tie: je focus ver­leggen van de vervulling van de behoeften van jou en je dier­baren (van voed­sel en onder­dak naar plezier en zelfver­wezen­lijk­ing) om je voort­durend te focussen op het bij­dra­gen aan de ontwik­kel­ing en het leven van andere indi­viduen, soorten, inder­daad de wereld als een heel lev­end systeem.

Vroeger was het onze taak om voor onszelf te zor­gen in de wereld, waar­voor we leer­den onze basis­vaardighe­den te gebruiken. Onze vol­gende taak is: zorg voor de pla­neet als lev­end wezen en alles wat erop leeft.

Toen ik dit idee deelde, herk­enden mensen om me heen onmid­del­lijk wat ik zei en begonnen het ver­schil tussen oud en nieuw te benoe­men, de nieuwe vaardighe­den die al overal zicht­baar wer­den en de prob­le­men en etc.…. Met andere woor­den, het resoneerde met hen. Tot mijn ver­baz­ing kon ik con­clud­eren dat het niet zozeer ‘mijn idee’ was, maar een nauwkeurige obser­vatie van wat er werke­lijk aan de hand was en dit gaf me een gevoel van gemak en een gevoel van urgentie.

Toen hij deze obser­vaties met Markku deelde, was zijn reac­tie: dit zou een weg naar de toekomst kun­nen zijn en we zouden hierover moeten schri­jven. Toen duidelijk werd dat er in 2019 een kans was om onze inspan­nin­gen te bun­de­len om de aard en dynamiek van deze meta­mor­fose te bestud­eren en te ver­duidelijken, besloten we dit project te stop­pen met het schri­jven van een boek over hoe verbind­ing te maken met de toekomst. Zoals we al zei­den, het is een project dat alleen impact kan hebben als meer dan alleen wij gaan bij­dra­gen, maar om din­gen vooruit te helpen, moeten we de eerste indrukken, gedachten en ideeën op papier, info­graphic, blog, dialoog zetten , video en vlog.

Waar zijn we momenteel? We hebben een kader en we zien de diepte.

Basis­be­hoeften - dia­gram actieve vaardighe­den - ver­sie 1 - sep­tem­ber 2017